Jako onkologopeda - logopeda pracujący z pacjentami, którzy przebyli chorobę nowotworową regionu głowy, szyi i klatki piersiowej oraz przeszli radykalną operację chirurgiczno-rekonstrukcyjną oferuję terapię ukierunkowaną na rodzaj zaburzenia mowy, co zależne jest od zaawansowania choroby nowotworowej, zakresu ubytku pooperacyjnego oraz indywidualnych umiejętności kompensacyjnych pacjenta.
Do najczęściej występujących nowotworów mogących zaburzyć proces komunikacji słownej zalicza się nowotwór złośliwy krtani oraz gardła, który powoduje zmiany chorobowe w obrębie kompleksu ustno-twarzowego. Do terapii logopedycznej kwalifikuje prowadzący lekarz otolaryngolog bądź foniatra, co najczęściej ma miejsce po zakończonym leczeniu onkologicznym. W przypadku mikrochirurgii krtani przystępuje się do rehabilitacji głosu z powodu dysfonii organicznej, a w przypadku chirurgicznego leczenia raka krtani do nauki mowy zastępczej. W sytuacji całkowitego usunięcia krtani i nieodwracalnej utraty werbalnej komunikacji z otoczeniem podejmuje się naukę mowy przełykowej bądź przetokowej w przypadku implantacji protezy głosowej. Uzupełniająco wykorzystuje się ćwiczenia mówienia z wykorzystaniem laryngofonu.
Z uwagi na strukturalne i czynnościowe zaburzenia poszczególnych narządów nosogardła powodujących trudności w oddychaniu, połykaniu i w wymowie zaleca się terapię onkolologopedyczną, która obejmuje ćwiczenia ruchowe, oddechowe, głosowe oraz artykulacyjne dostosowane do możliwości oraz potrzeb pacjenta. Zajęcia terapeutyczne przebiegają zawsze we współpracy z lekarzami sprawującymi opiekę nad chorym.